Płytki heksagonalne

Charakterystyczny format sześciokąta przypominający też puzzle złożone z wielu elementów cechuje płytki nazywane również hexagonalne. Sporym atutem tej wersji jest różnorodność wykończeń i kolorów połączonych z dominującym kształtem. Dla wymienionych na wstępie można zdecydować się na wariant:

matowy,

połyskujący,

naturalny,

satynowany.

Duży wybór dotyczy także odcieni, wśród których są zarówno klasyczne barwy płytek, jak też dość oryginalne czyli:

turkusowy,

oliwkowy,

miedziany,

antracytowy,

złoty,

różowy.

Zainteresowani znajdą w ofercie również odmiany wielokolorowe, które są naprawdę odważnymi propozycjami aranżacyjnymi. Jednak mogącymi wpływać na oczekiwany efekt metamorfozy wizualnej wnętrza. Najpowszechniej aplikowanymi strukturami we wskazanej kategorii są różnobarwne motywy nawiązujące do odcienia naturalnego kamienia. Heksagony mogą być bowiem imitacją granitu. 

Główne rodzaje płytek heksagonalnych do kuchni lub łazienki

Priorytetowe z punktu widzenia potencjalnego nabywcy jest zachowanie specyficznego, sześciokątnego kształtu tej struktury. Płytki heksagonalne można jednak podzielić pod względem imitacji innego materiału. Ten typ surowca wykończeniowego może z powodzeniem zastępować:

cegłę naturalną,

beton architektoniczny,

drewno,

marmur,

kamień,

elementy z tworzywa sztucznego.

Należy podkreślić, że równie ciekawą opcją są klasyczne wyroby ceramiczne mające jedynie heksagonalny kształt. Nie muszą one zastępować oryginalnego materiału, ponieważ doskonale prezentują się pod zabudową kuchenną czy na podłodze w salonie. Kluczowym walorem z perspektywy klienta są opcje uniwersalne dla obu wariantów wykończenia. Wtedy złożenie większego zamówienia nie będzie wiązało się z ryzykiem wyrzucania niepotrzebnych elementów. Można je wówczas użyć jako uzupełnienie do brakujących części niezagospodarowanego podłoża lub ściany. Będą ożywczymi wstawkami albo oryginalną dekoracją.     

Płytki heksagonalne – czym różni się ich układanie?

Dostrzegalna różnica w formacie tych modeli w porównaniu do kształtów klasycznych płytek ceramicznych nasuwa pytanie o sposób ich układania. Pod kątem montażu niewielkie odmienności dotyczą materiałów podłogowych i naściennych. W przypadku pierwszych ze wskazanych płytek heksagonalnych należy krok po kroku:

wyrównać podłoże oraz dopasować cięcie do krawędzi,

przystąpić do pracy na podstawie projektu wykonanego w programie graficznym,

na bieżąco aplikować niewielkie ilości zaprawy murarskiej, by nie wyschła zbyt szybko,

precyzyjnie docisnąć płytkę, aby uniknąć niepotrzebnych przesunięć.

W odniesieniu do wykańczania ścian główną różnicą jest konieczność docinania do nietypowych elementów. Chodzi o rury bądź inne części zewnętrznych instalacji wodnych czy wentylacyjnych. Kluczowe zasady układania tych płytek są zatem podobne jak w przypadku klasycznych produktów.

Z jakich materiałów są produkowane płytki heksagonalne?

Bez względu na typowy kształt, którym wyróżniają się przedstawione surowce wykończeniowe, na ich jakość ma wpływ użyty materiał. Płytki heksagonalne są produkowane przede wszystkim z: ceramiki, klinkieru, terakoty, betonu architektonicznego, specjalnych paneli gipsowych bądź poliuretanowych. Jednak to pierwsza ze wskazanych struktur jest najczęstszą składową w płytkach naściennych i podłogowych. Niezależnie od użytego surowca format heksagonalny może być interesującą wstawką do klasycznych modeli ceramicznych. Na przykład w kuchni jako linia z wzorem przebiegająca pod szafkami oraz bezpośrednio nad blatem roboczym. Wszystko zależy od ciekawego pomysłu oraz kreatywności w poszukiwaniu nowatorskich rozwiązań aranżacyjnych z wykorzystaniem płytek heksagonalnych.